Πηγή: http://www.voria.gr/article/i-thessaloniki-os-pelatis-tou-touristikou-proiontos-tis-vorias-elladas
Στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης υπάρχουν περιοχές, που υπό προϋποθέσεις μπορούν να συγκεντρώσουν τουριστικό ενδιαφέρον.
Το μεσημέρι της περασμένης Παρασκευής, επί δύο ώρες, οι επαγγελματίες της φιλοξενίας και του τουρισμού από την Παραλία Κατερίνης, βρέθηκαν στο περίπτερο του δήμου Θεσσαλονίκης στη συμβολή της Μητροπόλεως με την Αριστοτέλους και διένειμαν υλικό για την περιοχή τους και τις ομορφιές της. Καλή ιδέα. Με αυτό τον τρόπο κάλεσαν τους Θεσσαλονικείς να επισκεφθούν την Πιερία. Να την ανακαλύψουν, όσοι δεν την γνωρίζουν. Και να την ξαναθυμηθούν όσοι την ξέρουν, αλλά έχουν σταματήσει να την επισκέπτονται.
Πρόκειται για μια απόλυτα λογική κίνηση του τουριστικού κόσμου της Πιερίας, που έχει ως στόχο να αξιοποιήσει τη μεγάλη πόλη, που βρίσκεται σε απόσταση μόλις μίας ώρας. Το ίδιο μπορούν προφανώς να κάνουν οι περιοχές τόσο της Ασπροβάλτας και του Σταυρού, όσο και του δήμου Θερμαϊκού (Περαία, Νέοι Επιβάτες, Αγία Τριάδα, Επανομή). Περιοχές που κάποτε ήταν εξαιρετικά δημοφιλείς στους Θεσσαλονικείς, κυρίως λόγω απόστασης, αλλά εδώ και δεκαετίες δεν αποτελούν, πλέον, βασική τους μαζική προτεραιότητα. Σε αντίθεση με τη Χαλκιδική που συγκεντρώνει σταθερά πολύ κόσμο από τη Θεσσαλονίκη, ακόμη και σε ημερήσιες ή διήμερες αποδράσεις. Και όχι μόνο στα πιο γνωστά της μέρη ή στις πιο ονομαστές της παραλίες. Παντού.
Οι διακοπές, όπως όλα τα πράγματα που δεν θεωρούνται απολύτου ανάγκης, συνδέονται άμεσα με την οικονομική δυνατότητα του καθενός. Τα τελευταία χρόνια της κρίσης οι Έλληνες έχουν περιορίσει τις εξορμήσεις τους. Πηγαίνουν , πλέον, λιγότερες ημέρες για ξεκούραση και αναζητούν οικονομικότερες λύσεις, κάτι που συνδέεται ευθέως με την απόσταση. Έτσι οι περιοχές που βρίσκονται κοντά στη Θεσσαλονίκη αποκτούν ένα πλεονέκτημα, που δεν είχαν για πολλά χρόνια. Ένα πλεονέκτημα που με δεδομένες τις προβλέψεις για τη χώρα δεν θα εξαντλήσει τη δυναμική του φέτος και του χρόνου, αλλά αναμένεται να έχει διάρκεια. Αρκεί να το αξιοποιήσουν, διότι ο χάρτης από μόνος τους δε… φτάνει.
Χρειάζεται επιμέλεια του τουριστικού προϊόντος, με ευθύνη τόσο της αυτοδιοίκησης, όσο και των επαγγελματιών. Απαιτείται φροντίδα για τις προσβάσεις, ενδεχομένως και σε συνεννόηση με τους οργανισμούς μαζικών οδικών μεταφορών (ΚΤΕΛ, ΟΑΣΘ, τουριστικά γραφεία), καθώς πολλοί μετακινούνται με αυτό τον τρόπο – ιδίως οι νεότεροι. Επίσης, θα πρέπει οι συγκεκριμένες περιοχές να θυμίσουν στην κοινωνία και τους πολίτες της Θεσσαλονίκης τον… εαυτό τους, που απουσιάζει πολλά χρόνια από τη σχετική ατζέντα της πόλης. Να φερθούν στη μεγαλούπολη ως αυτό που πραγματικά είναι, ένας καλός υποψήφιος πελάτης.
Όλα αυτά δεν μπορούν να έχουν απότομα εκρηκτικά αποτελέσματα, αλλά αν ξεκινήσουν είναι βέβαιον ότι θα αποδώσουν. Η κρίση ήρθε και οι συνέπειες της θα παραμείνουν ακόμη και όταν αρχίσει η ανάπτυξη της οικονομίας, αφού θα χρειαστούν πολλά χρόνια για να επιστρέψει η Ελλάδα σε κατάσταση ευμάρειας. Από την άλλη το νέο ΕΣΠΑ βρίσκεται στα πρώτα του βήματα και παρέχει δυνατότητες ανάπτυξης του τουρισμού, που δεν μπορεί να είναι μονοσήμαντος, δηλαδή να απευθύνεται μόνο στους ξένους.
Στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης του ενός εκατομμυρίου κατοίκων υπάρχουν περιοχές, που υπό προϋποθέσεις μπορούν να συγκεντρώσουν τουριστικό ενδιαφέρον απ’ όλο τον πλανήτη. Είτε ως θέρετρα, όπως η Χαλκιδική, η Πιερία, και το ανατολικό κομμάτι του νομού Θεσσαλονίκης, είτε για λόγους ιστορικούς και θρησκευτικούς, όπως ο Όλυμπος, η Βεργίνα, η Πέλλα, τα Στάγειρα, η Αμφίπολη, το Άγιον Όρος, οι περιοχές που δίδαξε ο Απόστολος Παύλος και –λίγο μακρύτερα- τα Μετέωρα. Όλα αυτά αποτελούν στοιχεία της τουριστικής φυσιογνωμίας που θέλει να προβάλει η Θεσσαλονίκη, δίπλα στην ιστορία και τα μνημεία που υπάρχουν και αναπνέουν στην καρδιά της πόλης.
Κατά μείζονα λόγο, λοιπόν, για όλα αυτά τα περιφερειακά (πρέπει να) ενδιαφέρονται οι ίδιοι οι Θεσσαλονικείς. Έστω όσοι έχουν ακόμη κάποιες δυνατότητες. Μόνο που κάποιος πρέπει να τους τα θυμίσει και μάλιστα με σύγχρονους όρους, διότι παρά την κρίση δεν βρισκόμαστε στις δεκαετίες του 1960 και του 1970.
